Saturday, July 18, 2009





ఈ మధ్య...నీకు కన్నీళ్ళు ఎక్కువయ్యాయి...!

ఉత్తినే కన్నీళ్ళను కురిపిస్తున్నావ్...!

ప్రేమగా...!

నీకు బాధ కలిగితే మీ వాళ్ళను హత్తుకొన్నావ్...!

మరీ...నాకు బాధ కలిగితే ఎవరిని హత్తుకోవాలి..?

మా వాళ్ళనంటావా...!

నీ వల్ల కలిగే బాధైనా అంతేనా...?

కాదులే....ఇది నా వల్ల నాకు కలిగే బాధే...!

మీ నాన్న కళ్ళలో కన్నీళ్ళు కనిపించాయి కదా...!

ఇంకెవరి కన్నీళ్ళు కనిపించటం లేదా...!

పోనీలే...!

ఒకరి కన్నీళ్ళైనా కనిపించాయి ఆ గీత కళ్ళకు...!

నీకిప్పుడైనా ఒకరు దూరమైతే ఎలావుంటుందో తెలిసింది...!

కన్నీళ్ళే కాదు...!

కోపం కూడా ఎక్కువవుతోంది...!

ఎంత ముద్దుగా...

అందంగా...కోపగించుకొంటున్నావ్...!

ఏంటి దిష్ఠి తీయించుకొన్నవా...!

నా దిష్ఠి తగిలిందా....!

నీకు వేరే దిష్ఠి తీయడమెందుకు....?

ఆ దేవుడే నీకు రెండు దిష్ఠి చుక్కలు...

నీ కుడి పాదం మీది పుట్టు మచ్చలుగా...

అమ్మ కడుపులో ఉన్నప్పుడే పెట్టాడు కదా...!

వేరే దిష్ఠి ఎందుకు...!

ఆ దేవుడే నిన్ను ప్రేమగా చూసుకుంటున్నడానికి ఇది చాలు...!

తన బిడ్డకి తనే దిష్ఠి తీసిన తల్లిలా...!

ప్రేమగా...చూసుకొంటున్నాడు...!

కన్నీళ్ళుతో కంగారు పడకు...!

నీది దృఢ చిత్తం కదా...!

నీవు బండ రాయివి కదా...!

ఇంత సృష్ఠిని చూసుకొంటున్నాడు....!

నిన్ను చూసుకోవడం లేదని ఎందుకనుకొంటున్నావ్...?
చూసుకొంటున్నాడు అందరికన్నా మిన్నగా...!
మంచే జరుగుతుంది....!
ఉంటానిక....!
 16.07.09 మధ్యాహ్న్నం.





ఎదురు చూసావ్...!


ఈ రోజు...నువ్వు


నా కోసం ఎదురు చూసావ్...!


నా కోసం ఎదురుచూసావ్...!


కోవెలలో...!


చాలూ...!


ఈ జన్మకిది...!


ఆ దేవుని సన్నిధిలో...!


ఎదురు చూసావ్...!


ఊసులాడుకొన్నాం...!


ఎన్నో చెప్పావ్...!


ఎంతో విన్నావ్...!


ఈ జన్మకిది చాలూ...!


సంతోషంగా వుంటావ్...!


ఎదురు చూసావ్...!


ఒక దేహంతో...


రెండు కళ్ళతో మాత్రమే కాదు...!


నేను నిండిన మనస్సుతో...


ఎదురు చూసావ్...!


చాలు...!


ఈ ప్రాణానికిది...!


21.06.09 మధ్యాహ్న్నం.

Friday, July 17, 2009


నువ్వు దూరమై...

మరీ దగ్గరవుతున్నావు...!

కర్రికొండ నల్లబండ మీద...

నవ్వుతూన్న నీ రూపు...!

ప్రతిదినం నాకు అలవాటే...!

నిర్మలమైన ఆకాశంలోనూ...
నవ్వుతూన్న నీ మోమే కనిపిస్తోంది....!

బుట్టలో నీ క్యారియర్ లేని లోటు

స్పష్టంగా తెలుస్తోంది....!

గుర్తుకొస్తోంది...!

ప్రతీ క్షణం...నీ మాటే...!

ప్రతీ చోటా... నీ రూపే...!

నేనేమి కోల్పోయానో...

కోల్పోతున్నానో...

నాకిప్పుడు తెలుస్తోంది...!

ఇప్పుడు కూడా అదే దారిలో వస్తున్నా...!

అక్కడికే వస్తున్నా...!

అన్నీ అలాగే ఉన్నాయి...!

నా భావాలు మరియు బాధలు కూడా...!

ఒక్క నువ్వు తప్ప...!

ఏవీ ఆగటం లేదు...!

అన్నీ అలాగే జరిగి పోతున్నాయి...!

నువ్వు లేవని ఏవీ ఆగటం లేదు...!

ఒక్క నేను తప్ప...!

నువ్వు ఎదురుగా ఉన్నప్పుడు
ప్రశాంతంగా చూడలేకపోయాను...!
నా భావం చూడనివ్వదు...!

ప్రశాంతంగా చూద్దామంటే నువ్వు ఎదురుగా లేవు...!
ఎక్కడో ఉన్నావ్...!

నాకేమి మిగిలింది...?

వెళ్తు వెళ్తూ వెనక్కి తిరిగి చూసిన

నీ చూపు తప్ప...!

ఐనా...

ఆ గీత కళ్ళలో...

ఏ భావాన్ని పట్టగలను...!
నాకు బుద్ధి లేదు కదా....!
 12.06.09 మధ్యాహ్నం 2.00